Στα χέρια της ΕΛ.ΑΣ. έπεσε ένας 45χρονος, οδηγός φορτηγού διεθνών μεταφορών, για εισαγωγή στη χώρα μας, ποσότητας ηρωίνης.



Οι αστυνομικοί κατάσχεσαν 7.100 γραμμ. ηρωίνης.



Τον 45χρονο από την Τουρκία εντόπισαν στη Θήβα το Σάββατο και του πέρασαν χειροπέδες γιατί στην κατοχή του βρήκαν την συγκεκριμένη ποσότητα ηρωίνης. Εκτός των ναρκωτικών κατάσχεσαν όμως και το φορτηγό καθώς και το κινητό του τηλέφωνο.



Οι αστυνομικοί μετά από έρευνα που έκαναν για τη δράση του, συντόνισαν εκτεταμένη επιχείρηση και τον εντόπισαν και τελικά τον συνέλαβαν.



ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ "Δεν υπάρχει προνόμιο στον πόνο"


Μετά τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας «Σμύρνη η καταστροφή μια κοσμοπολίτικης πόλης 1900-1922», η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού, επανέρχεται αυτήν την εβδομάδα στις κινηματογραφικές αίθουσες και στο Μουσείο Μπενάκη, με ένα ντοκιμαντέρ γεμάτο άγνωστες εικόνες, σχολη χορου για ενηλικες ξεχασμένες σε «κλειστά αρχεία» της ευρώπης και της Αμερικής, για τον Διωγμό και την Ανταλλαγή του ελληνικού και τουρκικού πληθυσμού από το 1922 έως το 1924.



Η έρευνά της για τον βίαιο διωγμό των Ελλήνων και στη συνέχεια, για τους χιλιάδες αφανείς «ανταλλάξιμους» χριστιανούς και μουσουλμάνους ανάμεσα στις δύο χώρες, σχολη χορου για ενηλικες που ξεριζώθηκαν υποχρεωτικά από τις εστίες τους, επικεντρώνεται και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, χωρίς εθνικιστικές εξάρσεις, γιατί «δεν υπάρχει προνόμιο στον πόνο», αναγνωρίζει η σκηνοθέτις.



Έτσι στην ταινία «Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, Διωγμός και Ανταλλαγή Πληθυσμών, λατιν χοροι ειδη Τουρκία- Ελλάδα 1922-1924», δίνεται βήμα σε πρόσφυγες πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, να αφηγηθούν από κοινού το βίωμα του ξεριζωμού από τις χαμένες πατρίδες και της εγκατάστασης τους στις νέες, όπως αυτό πέρασε από γενιά σε γενιά στις προσφυγικές οικογένειες.



Όπως στον Σάνο Χάλο από τον Πόντο, την Ανθούλα Ρουμελιώτη από την Πέργαμο, σχολεσ ζειμπεκικου την Καλλιόπη Γεωργιάδου από την Καππαδοκία ή τον Χασνού Καραμάν από το Ηράκλειο και τη Μουφιντέ Πεκίν από τα Χανιά.



Η προηγούμενη ταινία για τη Σμύρνη και η καινούργια, «Από τις δυο πλευρές του Αιγαίου», λειτουργούν ανεξάρτητα αλλά και αποτελούν μια ενότητα.



«Η πρώτη ταινία» εξηγεί η κ. Ηλιού, «μιλούσε για τους Έλληνες και τους Αρμένιους που χάθηκαν στην Καταστροφή αλλά συγχρόνως θύμιζε ότι η Σμύρνη είναι μια πόλη και μια έννοια που συνδέεται με τον κοσμοπολιτισμό και τη χαρά της ζωής. Η δεύτερη, που διηγείται την ιστορία του Διωγμού και του ξεριζωμού, έγινε με την ελπίδα πως τόσα χρόνια μετά τα δραματικά γεγονότα του 1922-1924 μπορούμε να διηγηθούμε ολόκληρη την ιστορία και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου...τιμώντας τον κόσμο που χάθηκε, τον κόσμο που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις εστίες του, αλλά επίσης τιμώντας και την επιστήμη της ιστορίας».



Η «ανταλλαγή», σημειώνει ο ιστορικός σύμβουλος της ταινίας Αλέξανδρος Κιτροέφ, «ήταν κατά πολύ μια εκ των υστέρων αναγνώριση του γεγονότος πως χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας είχαν ξεριζωθεί και είχαν φύγει από την Τουρκία.






Οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν από την Ελλάδα μετά το 1923 με την Συνθήκη ήταν περίπου 355.000».



Εκτός από τον ιστορικό Αλέξανδρο Κιτροέφ, στην ταινία συμμετέχει επίσης, μαθηματα ζειμπεκικου ο Μπρους Κλαρκ, συγγραφέας του βιβλίου «Δύο φορές ξένος», ο καθηγητής Θάνος Βερέμης, ο τούρκος ιστορικός Τσαγκλάρ Κεϊντέρ, ο οποίος επισημαίνει μεταξύ άλλων το κενό της τουρκικής ιστοριογραφίας μοντερνοσ χοροσ για ενηλικεσ τη Μικρά Ασία, ο εκλιπών πολιτικός επιστήμονας Χάρης Ψωμιάδης και άλλοι διακεκριμένοι καθηγητές και ερευνητές.



Η ταινία βγαίνει στις αθηναϊκές αίθου? ΘεσσαλονίκηΘεσσαλονίκης και Κυριακές πρωί, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Κουμπάρη από τις 15/9 έως 6/10. Σύντομα αναμένεται να κάνει πρεμιέρα και στην Κώνσταντινούπολη.


ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Η «Οδύσσεια» του ιταλού δημοσιογράφου στη Συρία

Συνεχείς εξευτελισμούς υποστηρίζει ότι έζησε στη Συρία ο δημοσιογράφος που κρατήθηκε όμηρος επί 152 ημέρες

Τους καθημερινούς εξευτελισμούς που υπέστη επί 152 ημέρες αφηγήθηκε ο ειδικός απεσταλμένος της ιταλικής Εφημερίδας Λα Στάμπα Ντομένικο Κίρικο ο οποίος απήχθη τον Απρίλιο στη Συρία κι απελευθερώθηκε την περασμένη Κυριακή, τονίζοντας ότι ο ίδιος και ο Βέλγος συγκρατούμενός του Πιερ Πιτσινέν αντιμετωπίζονταν "σαν ζώα".



Ο 62χρονος δημοσιογράφος, που επέστρεψε στην Ιταλία τη νύχτα της Κυριακής προς την Δευτέρα, αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο σε ένα κείμενο που δημοσιεύεται σήμερα στο πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας και συνοδεύεται από πολλές φωτογραφίες.



Ο Κίρικο και ο Πιτσινέν μπήκαν στη Συρία στις 6 Απριλίου, με τη σύμφωνη γνώμη του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Απήχθησαν ενώ βρίσκονταν στα περίχωρα του Κουσέιρ, μιας πόλης κοντά στα σύνορα με το Λίβανο η οποία εκείνη την περίοδο πολιορκείτο από άνδρες της οργάνωσης Χεζμπολάχ.



Αφού, κατά πάσα πιθανότητα, τους πρόδωσαν οι δύο άνδρες που τους συνόδευαν, οι όμηροι οδηγήθηκαν σε ένα σπίτι όπου τους ξυλοκόπησαν. Οι απαγωγείς, ο επικεφαλής των οποίων είπε ότι λεγόταν Άμπου Άμαρ, είναι αντάρτες, μέλη της Αλ Φαρούκ. Μολονότι η Δύση διαπραγματεύεται με αυτήν την οργάνωση, ο δημοσιογράφος χαρακτηρίζει τα μέλη της "γκάνγκστερ" που εκμεταλλεύονται την κατάσταση για να θέσουν υπό τον έλεγχό τους εδάφη, "να ληστέψουν τον πληθυσμό, να απαγάγουν ανθρώπους και να γεμίσουν τις τσέπες τους".



Από την ημέρα εκείνη, παραδοσιακοι χοροι τουμπα ξεκίνησε η "οδύσσεια" των δύο ανδρών, μια "τρομερή και δύσκολη" περιπέ ΤΕΙα καθώς οι απαγωγείς τους προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τους διώκτες τους και κατά διαστήματα επέστρεφαν στις κρυψώνες τους. Τον Ιούνιο, υπό την πίεση της Χεζμπολάχ, αναγκάστηκαν να φύγουν μαζί με όλους τους κατοίκους της περιοχής προς τη Χομς: συνολικά 5.000-6.000 άνθρωποι, "άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ανάπηροι και ηλικιωμένοι περπατούσαν επί δώδεκα ώρες, επί δύο συνεχόμενες νύχτες, διασχίζοντας την ύπαιθρο" ανέφερε.



Κατά τη διάρκεια αυτής της "εξόδου" ο Κίρικο ζήτησε από τον Άμπου Άμαρ ένα τηλέφωνο για να επικοινωνήσει με την οικογένειά του και εκείνος αρνήθηκε, γελώντας, να του δώσει το δικό του. Ένας στρατιώτης του Ελεύθερου Συριακού Στρατού που ήταν τραυματισμένος στα πόδια του έδωσε τελικά το κινητό του. "Αυτή ήταν η μοναδική χειρονομία συμπόνιας που έλαβα μέσα σε 152 ημέρες", γράφει στο τετρασέλιδο άρθρο του. "Ακόμη και τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι προσπαθούσαν να μας βλάψουν. Το λέω ίσως ηθικολογώντας όμως στη Συρία γνώρισα πραγματικά τη χώρα του Κακού", συνεχίζει.



Ο ίδιος και ο συγκρατούμενός του αντιμετωπίζονταν "σαν ζώα", τους έκλειναν "σε μικρά δωμάτια με κλειστά παράθυρα παρά την αποπνικτική ζέστη" και υποχρεώνονταν να τρώνε τα αποφάγια των απαγωγέων τους.



"Σ' όλη μου τη ζωή, δεν γνώρισα ποτέ τέτοιον καθημερινό εξευτελισμό, να με εμποδίζουν να κάνω ακόμη και τα απλούστερα πράγματα", εξήγησε προσθέτοντας ότι σε δύο περιπτώσεις οι δεσμοφύλακές τους απείλησαν να τον σκοτώσουν: "μου κόλλησαν το κεφάλι στον τοίχο και πλησίασε την κάννη στον κρόταφό μου (...) ατέλειωτες στιγμές κατά τις οποίες ντρέπεσαι (...) και εξοργίζεται με τον ίδιο σου τον φόβο".




ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
source: http://www.newsbeast.gr/society/arthro/609903/sti-faka-gia-eisagogi-megalis-posotitas-narkotikon/

ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ…